شهر ممنوعه (Forbidden City)؛ مجموعه معماریهای باستانی درخشان و سحرآمیز چین در مرکز بجینگ (پکن) پایتخت این کشور قرار داردو از دیدنی های چین محسوب میشود.
این اثر در جهان دارای شهرتی فراوان است. شهر ممنوعه در معماریهای خاندان باستانی چین یک مروارید است و در جهان  کامل ترین مجموعه معماریهای چوبی باستانی به شمار میرود.یونسکو در سال 1987 شهر ممنوعه بیجینگ را در فهرست میراث جهانی به ثبت رساند. این اثر تاریخی در سال 1406 میلادی به دستور جو دی؛ دومین امپراتور سلسله مینگ به مدت 14 سال ساخته شد.
تا سال 1911 میلادی که سلسله چینگ از بین رفت به مدت 500 سال 24 امپراتور در شهر ممنوعه اقامت داشتند و امور کشور را سر و سامان میدادند.مساحت شهر ممنوعه بیجینگ 720 هزار متر مربع، طول آن از جنوب تا شمال یک هزار متر و عرض آن از شرق تا غر ب 800 متر است.طراحی شهر ممنوعه از نمای کلی تا ریزترین جزییاتش طوری انجام شده که بازتابی از مقاصد فلسفی و مذهبی و نمادی از عظمت و قدرت امپراطور باشد. مانند رنگ زرد: رنگ امپراطور است که تقریبا در تمامی سقفها از آن استفاده شده است.شهر ممنوعه بزرگترین مجموعه کاخ باقیمانده در جهان است.
این شهر طوری ساخته شده که مرکز آن محصور به دیوار پکن باشد واز دیدنی های پکن محسوب میشود و در داخل مجموعه دیوارکشیده بزرگتری به نام شهر امپراطوری قرار داشت.در اطراف دیوار 10 متری و در خارج از شهر رود حفاظتی به عرض 50 متر دیده می شود. شهر ممنوعه به طور جدی طبق نظام تشریفاتی سلسله*های فئودالی و استاندارد سیاسی و روحیه اصول اخلاقی ساخته شده است.طرح کلی، دامنه، شیوه معماری، رنگ و تزیینات همه نمایانگر امتیازات خاندان و درجه بندی است. 3 قصر این ممنوعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه گردشگران را بیشتر جلب می کند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپراتوران و بر پایی مراسم پرشکوه است.